Hasan Gastarja Labi, lindi në fshatin Gusmar të Kurveleshit. Ai u rrit në varfëri por i frymëzuar me ndjenja dhe tradita patriotike e me urrejtje kundër pushtueseve. Për trimëri dhe merita të  tij, ai ra në  sy të Zylyftar Podës (Gjeneralit të  oborrit të  Ali Pashës) Ai  e mbante shumë afër Hasanin si besnik të  tij  e bëri (vëllam) byrazer me djaloshin guximtar Arif Podën (djali i Zylyftarit) Ata ju betuan Zyluftarit se do ti qëndronin besnikë njeri - tjetrit. Palla e Hasan Labit bëri kërdinë  në  luftën për çlirimin e Beratit më, nëntor të  vitit 1834. Aty ishin mbledhur luftëtarë të  udhëhequr nga kapedanë  të  sprovuar, si Tafil Buzi, Ҫelo Picari, Veiz Vasjari e të  tjerë. Një nga të  parët që  u ngjit mbi shkallët e bedenës së kështjellës së Beratit e hyri brënda në  kala ishte Hasan Labi. Me klithmat luftarake: -  Ja, ja o trima hidhuni mbi ta ti kapim me dorë  të gjallë  ata tmerruan garnizonin osman të  mbyllur në  kështjellë. Qindra luftëtarë  të  veshur me rrobat karakteristike të  bardha luftonin në  mes të  errësirës brënda në  kala, u quajtën fantazma nga osmallinjtë e ardhur në  mbështetje për mbrojtjen e kalasë. Trimi i maleve të  Kurveleshit Hasan Labi, nuk pyeste për plagët e marra në  trup gjatë  përleshjeve në kështjellë. Me pallë  zhveshur u sul drejt portës së  sundimtarit turk në kala. Pas shumë  luftimesh kalaja ra në  duart e kryengritësve të  cilët e caktuan Beratin si kryeqëndrën e tyre për administrim. Aty qëndroi edhe i ati i Hasanit , Sinan Labi, si një  nga përfaqesuesit e Kurveleshit të sipërm. Pas një  kohe, në  vitin 1841 turku pas shumë  sulmesh dhe një numur të  lartë  trupash, e mori sërish kalanë . Aty, gjatë  përleshjeve  ranë  shumë  kryengritës . Nje pjesë  u internuan në  kampe të  ndryshme, Kryesisht në Bosnjë . Aty vdiq edhe Sinan Labi. Rritja e taksave nga turku i alarmoi kryengritësit shqiptarë,  ndaj në  vitin 1847 Hasan Labi së  bashku me disa trima të  tjerë  nga Gusmari si, Labe Duka , Kuko Bardhi e të  tjerë, treguan trimëri të  rrallë  me osmallinjtë në  brigjet e Shushicës. Porta e lartë  kërkonte me ç’do kusht ti nënështronte, por Hasan Labi me trimat e tij të  Labërisë,  hodhën pallën supit dhe u larguan brigjeve të Janinës për të  humbur gjurmët. Bashkoi forcat me ato të  Arif Prodës i cili vepronte në  krahinën e Tërhallës. Keta luftëtarë  u larguan nga malet e Pindit në  drejtim të  Korçës. Agjentura osmane të  ndihmuar nga Hasim Beu dhe Dajlan Bej Qafëzezi, i  diktoi dhe ju vu në  ndjekje me forca të shumta. Veliu i Janinës Hysen Pasha kishte hapur fjalë  se do të  sillte të  prera,  kokën e këtyre dy trimave dhe do te merrete një  dhuratë  të  madhe. Në  të  njëjtën kohë komanda osmane organizoi suverjimin dhe rrethimin: 

Hysen Pasha kur degjoi/ treqind suvari dërgoi/ Hasan Labin e rrethoi. Megjithë  luftimet e ashpra dhe forcat e shumta turke Hasan Labi e çau rrethimin dhe u strehua në  fshatin Kodra të  Ersekës. Ata edhe aty u diktuan dhe pati përleshje të forta ku shumë  trima humbën jetën,  por edhe nga ana e turqve pati humbje të  mëdha. Lufta vazhdoi tri ditë e tri netë. Osmallinjtë  kërkuan forca shtesë,  por nuk e shtinë  dot në  dorë Hasan Labin. Atehere ata kerkuan ndihme dhe fshati u qëllua me topa. Arif Proda me forcat e tij i erdhi në ndihmë,  por turku ishte  madh në  numur dhe armatim. Arifi u fut me krah marrje,  por nuk mundi të  depërtonte brënda në fshat. Atëhere osmallinjtë  nuk e ndalën sulmin, por qëlluan mbi shtëpinë,  ku luftonte Hasan Labi i cili nuk u dorëzua deri në  fund. Hasani nuk u dorëzua deri në  fund sa u përpi nga flakët e topave. Arifi nuk e pushoi luftën për të  marrë  hakën e Hasan Labit. Fjalet e Arifit ishin: 

Pesë  të  plagosur, dhe shtatë  të vrarë

Kurban se’ç i  bëra për Hasan Gusmarë. 

Sakaq dy Gusmarjotë  të tjerë  shkuan në  Ersekë, për të  marrë  hak, për  Hasan Labin.