Kurvelesh pse të dhëmb gjiri

Kurvelesh o majë mali

Tek shkrep më mirë stralli

Tek derdh meloditë longari

Dhe ngrihen trimat nga varri

Dëgjohet një këngë malli

Ligjëron, labia te stani

Nga ligjet këputet xhani

Nga lotët nuk shuhet malli

Pa shpuzë, nuk të ngroh zjarri

Pa djem nuk duron vatani

Kurvelesh, flamur shpalosur

Përkëdhelur i pa joshur

Prerë djemtë e të pasosur

Larë gjak i pa përdhosur

Hasmi shqyer, handakosur

Kurvelesh pse të dhëmb gjiri

Pse s’këndon këngë bilbili

Bijtë që të kërkon syri

Mbetur botës vetëm filli

Me merakun tënd të vini

Gruas

Harrojmë që ke shpirt 

Të krahasojmë me lule 

Me hënën meit

Që në prehër ulet

Harrojmë që je shpuzë

Që s’shuhej natë e ditë 

Dhe në gjirin tënd 

Zjarr marrim të gjithë

Po se marrim hua

Për një copë herë 

Se kush ka një grua 

Ka hapur një derë

Ka hapur një çerdhe 

Që është aq e ngrohtë 

Sa rrebeshe vitesh 

Nuk e ftohin dot.

Harrojmë, harrojmë 

Kjo është e vërteta 

Por brenda kurmit 

Rrënjët i ka jeta!

Kush pi ujë në krua

Kush piu ujë në gurë

Që kur lindi u bë burrë

Kishin gjunjë, por kurrë s’u ulën

Se kish vendi halle shumë

Se kish halle Shqipëria

Gjakun kërkonte liria

O moj Nëna jon e mirë

Me barut na i dhe gjinë

Legjenda e një engjëlli

Një nuse në ëndrra 

Mëkonte një jetë 

Zoti lartë në qiell

Thoshte s’është e vërtet

Zoti ishte zot     

Ai është një  

Nëna ishte nënë 

Dy s’bëheshin më

Dhe nëna një ditë 

Na lindi një djalë 

Zoti i inatosur 

Deshi që t’ia marrë

Nëna merakosur 

Thotë do lind një tjetër 

Zemrën la te djali  

Gjiri djepit mbetur

Ta lë dhe një herë 

Tha zoti me vete 

Dhe ta tretë ngadalë 

Kocka le ti mbetet 

Nëna lindi vajzë 

Të bukur si hëna 

Djalit atë natë  

Zë i therte zemra

Nëna s’flinte gjumë 

Zoti, po e po

Ti ç’kërkon nga unë 

Ti nga unë, ç’do

Lërma engjëllin ta marrë

Lëre brenda gjirin tim    

Jo, thotë nëna kreshpëruar 

Se ky është qumështi 

Edhe zoti morri udhë 

Në qiell ku ka selinë

Do ta marrë se s’është punë 

Atë engjëll aq të mirë

Nëna, nënë si gjithë nënat 

Në gji e ka dhëmbshurinë 

Po dhe zotin e mallkon 

Ditën që i merr fëmijën

Ndaj dhe zoti u tërhoq  

S’kish ç’të bënte ishte nënë 

S’prishte dot folenë me zogjtë 

Engjëllin këtu ka lënë

O kurbet, të zëntë nëma

Zemra derte zë e thotë 

Pikon gjak e pikon lot 

Pikon loti e plas guri 

Mbetur përtej detit burri

Varur dyfeku për muri 

Tharë shtrunga, nxirë hauri 

Më la nuse e u plaka  

Shami zeza, korba, nata

Nga dhembja rënkon gjiri 

Po si trete si qiriri

Pa baba u rit biri

Prit e prit sa iu tha syri

Si duron në dhe të huaj 

Hajde mos më lë të vuaj 

Hajde në këto male

Je a s’je i gjallë fare

Bashkë ti heqim këto halle 

Pa bukë e pa pikë dhallë 

O kurbet të zëntë nëma 

Na hape plagë të rënda

Balada e brengës

Më rëndon një gurë i rëndë 

Më rëndon si gurë mulliri 

Mu bë shpirti mëngë-mëngë 

Copë e çik, zemra dhe gjiri

Mos merrni pe e gjilpërë 

Që të qepni gjirin tim 

Gjaku të rrjedh i tërë   

Të mëkëmbë Shqipërinë

S’jam i pari, as i fundit 

Që dheu do më mbuloi

Në më doni, pse s’përkundni 

Djepin e kombit të rrojë

Po ç’i bëmë dashuritë 

Thomëni ç’i bëmë vallë 

Pse të vinin këto ditë 

Pse të vriten Shqiptarët

Të rreckosur ngrysëm jetën 

Të gjakosur, po ashtu

E kërkuam të vërtetën 

E kërkojmë s’di se ku?!

Ngrehu, o Çelo Picar 

E fol me Çobo Golemë

Burrat e rëndë si mban varri 

Se i do vendi në këmbë

Shokë shpjermëni në Kaninë 

Të shoh Ismail Qemalin 

Gjithë trimat do më vijnë  

Të vemi, ti puthim varri

Më duket se vjen nga deti 

Me Evropën inatosur  

Ylli, që një herë shkrepi

Mjekër bardhë, merak pa sosur

Labëri, moj këngërrënjë 

Gjiri yt u bë buronjë    

E vogël e një pëllëmbë

Përmbi shekuj rri si zonjë