Zgjidha thesin me kujtime 

Udhëtoj me ëndrrën time

Me një thes plot me kujtime

Si djal shpejtë e ngjita malin

Xixëllonjat dritën s'ndalin

U ngjita mbrita te tënda

Mbi të vezullonte hëna

Qëndrova dhe mbajta vesh

Ballani dhëmbet ngërdhesh

Me trëmbi një çast qëndrova

U qasa e ledhatova

Shikoj tënden si lëmë shtrirë

Syri i shtrunges aty brirë

Në krah tyre dicka shoh

Një kasolle vllaqikoh

Nga drita e hënës i pash

Thëngjit që ndrisnin nën saç

Ҫova saçin një tepsi

Bukë misri ëmbëlsi

Në fund shtrihej një shtrat druri

Mbi të qëndronte  çeturi

Po aty na ishte shtrirë

Një lëkurë plot me shëllirë

Nga drita e hënës i pashë

Lugët e drurit, e një tas

Mora tasin me ngadalë

Lëkurës ju qasa pranë

Mga drita e hënës shikova

E zgjidha tasin afrova

Ҫova saçin me ngadalë

Mora bukë të ngrohët valë

E përshesha në çetur

Qumësht nga ajo lekurë

Hëngra dhe me shijoi shumë

Mora sharkun rash për gjumë

Xixëllonja dritën shtir

Hëna na bënte sehir

Fjeta me flladin u ngrita

Posht meje ujë në korita

Dhënt vinin me blegerimë

Desh e cjep, në ball i prinë

Këmborë e zile te stani

Në fyell lodron çobani

Iso me gryk bën ballani

Orkestra që shëron xhanin

Thes i lidhur shpirti im

Mbushur mall e hidhërim

Brenda thesit pak gëzim

Unë udhëtoj me ëndrrën time

Dhe zgjidh thesin me kujtime

Një natë me pendesën

Një natë më thirri pendesa

Dhe më foli gjerë e gjatë

Mos shko prapa zullumqarve

Se fut shpirtin në mëkat.

Kush frymon firomë qafiri

S'ic i del djallit nga briri

S'bëhet kurrë turpi i bukur

S'ic bëri djalli me të birin

Mos mendo se vdiq e drejta

E nis përqafon mashtrimin

Po përkrahe të vërteten

Asnjeher s'te bren pendimi

Kur e hashon të vertetën

Plaga s'hiqet kurrë nga trupi

Të lumtur të bën e drejta

S'të bën kurrë të bukur turpi

Nëse ndez një dritë në shpirt

Dhe ja shkul rrënjët mashtrimit

Këput një syth nga sythi i dritës

Dhe mbille në gji të agimit

Sythit rrënjosja mirë rrënjët

Dritën e shpirtit lëre hapur

Hapi dhe portat e zemrës

Ta ushqesh me gjak të pestër

Ku flinte jeta këputur!!

Një ilac kërkova

Të mjekoja xhanin

Këngën e thëllëzës

Ku ish ngritur stani

Një fyell çobani

Apo një  longar

Kur i çon për ujë

Ose duke qarë

Një lëkurë me qumësht

A kalin me shalë

Këngën e bilbilit

Që të shuaj mallë

Sharkun e çobanit

Të flia një natë

Dhe mishin në hell

Të dashit mëzak

Ujët e burimit

Ku shkonim në vapë

Ku ish ngritur tënda

Dhe djathi në napë

Për këngën e qyqes

Mbi një bli a lis

Heshtja me përplas

Zemra më dalldis

Shpesh e pyes veten

Ajo s’më pëgjigjet

Nuk gjej dot themelin

Se qenë  mbyllur shtigjet

Ilaçin e zemrës

Kërkova se gjeta

Në themel vithisur

Këputur flinte jeta.

 

Ato gurë sa shpejt na rritën

Në ato male thepisur

Midis gurëve rrokullisur

Këmbë gjakosur rrobat grisur

Herë të ftohur herë të dirsur

Herë të lagur herë të tharë

Rraskapitur e buza çarë

Herë të ngrënë, herë pa ngrënë

Nga buzët burojnë këngë

Një herë qeshur një herë qarë

Djers e lot pikojnë mbi zall

Këmba e çarë gjakun s'ndali

Njolla gjaku i tërë zalli

Majë malit me suferinë

Për mbi kokë retë venë e vijnë

Me rrebesh e hedhin shuin

Lotët e djersët u fshinë

Të lagur e zbresim malin

Opingat shqyer nga zalli

Këmbët gjakosur e çarë

Vetëtimat shkrepin zjarr

Buza dridhet zemra hekur

Buka në torbë me ujë ngjeshur

Si ne luftë ne u kalitëm

Ato gurë sa shpejt na rritën.