Jam ballëpërballë me nënën. Ajo në shtratin e spitalit, e sëmurë, ndërsa unë në këmbë, bëj ç’mundem. Dua t’i lehtësoj dhimbjet. I marr duart, ja puth, i fërkoj ballin mbushur rrudha, e shikoj ngultas në sy dhe mundohem t’i buzëqesh. Është mesqershori, e prej disa ditësh vazhdon të bjerë shi i ftohtë. Spitali i Tepelenës herë duket e herë fshihet mes mjegullës së bardhë që bën vend rrëzë malit të Pallçies. Në njërin...